A. ویبریو کلرا  (V.cholerae) روی آگار خون دار %۵ تهیه شده از خون گوسفند، ویبریو کلرا روی اکثر محیط‌های کشت معمول آزمایشگاهی به راحتی رشد می‌کند و کلنی تشکیل می‌دهد. رشد این باکتری با اضافه کردن NaCl ۱% به محیط کشت تحریک می‌شود. ویبریو کلرا NaCl سه درصد را تحمل می‌کند و آزمایشات اکسیداز، ONPG، لیزین و اورنیتین دکربوکسیلاز آن مثبت است. 
B. ویبریو کلرا روی آگار TCBS حاوی تیوسولفات، سیترات، نمک‌های صفراوی و سوکروز، کلنی ویبریو کلرا در این محیط به علت تخمیر سوکروز زرد رنگ است. در این محیط کشت اغلب باسیل‌های گرم منفی دیگر ممانعت می‌شود.

A. ویبریـو پـاراهمـولیتیکــوس (V.parahaemolyticus) روی آگـــار خون‌دار %۵ تهیه شده از خون گوسفند، ویبریو پاراهمولیتیکوس برای رشد به NaCl نیاز دارد و می‌تواند NaCl ۸% را تحمل کند. کلنی‌های این باکتری روی آگار خون دار ۱ تا ۳ میلی‌متر، مات و آبی کم‌رنگ تا سبز رنگ می‌باشد. کلنی‌ها روی مک‌کانکی رشد خوبی داشته، ایندول، اکسیداز، لیزین و اورنیتین دکربوکسیلاز مثبت هستند. این گونه گلوکز، مالتوز و مانیتول را تخمیر می‌کنند. این ارگانیسم می‌تواند عفونت‌های زخم و گاستروانتریت ایجاد کند. 
B. ویبریو پاراهمولیتیکوس روی TCBS کلنی‌های سبز رنگ و ویبریو کلرا کلنی‌های زرد رنگ ایجاد می‌کند. ویبریو همولیتیکوس سوکروز را تخمیر نمی‌کند به همین دلیل رنگ کلنی‌های آن سبز رنگ می‌شود.